Vaak worden we als jeugd onbewust in het dagelijks leven ‘onderuit’ gehaald door mensen die ouder zijn, vaak omdat zij meer ervaring hebben of het beter ‘kunnen’ weten dan ons. Hier heb ik een typisch voorbeeld van.
Vorig jaar mei heb ik eindexamen gedaan, en ik heb toen mijn VWO gehaald. Op mijn oude middelbare school wordt veel aandacht besteed aan de vervolgopleiding, zodat iedereen terecht komt op de plek waar diegene thuis hoort. Het meest gebruikelijke na het VWO is om naar de universiteit te gaan. Ook ik wilde graag naar de universiteit, maar na lang zoeken zag ik nog geen opleiding die mij leuk leek of aansprak. Op het HBO echter wel, en daarom besloot ik om uiteindelijk de duale (werken/leren) opleiding Commerciële Economie te gaan doen.
Deze keus moest ik doorgeven aan de decaan, zij helpen je met het inschrijven, etc. Toen ik vertelde wat ik ging doen, werd ik gewoon uitgelachen. Het was namelijk dom om na je VWO HBO te gaan doen, want dat hoorde niet. Ik zou een niveau omlaag gaan en dit zou veel slechter op mijn CV staan dan de universiteit. Op zo’n moment geloof ik best dat sommige studenten zich onzeker gaan voelen, en ik vind het ook heel slecht dat dit zo wordt aangepakt. Het blijft de keuze van de student, en ik heb daar dan ook vanaf het begin achter gestaan.
Luister naar jezelf
Nu ben ik bijna een jaar verder, en ben blijer dan ooit dat ik naar mezelf heb geluisterd en niet naar mensen die het zogenaamd beter weten, of wat hoort. Ik heb een hele leuke klas, waaruit ik nu 2 beste vriendinnen heb en daarnaast heb ik er ook een onwijs lief vriendje aan over gehouden. Naast het sociale gedeelte heb ik voor volgend jaar ook al een gave baan waarin ik mezelf kan ontplooien en waarin ik veel zeggenschap heb.
Hierna doe ik dit nog 2 jaar, en als ik afstudeer heb ik naast een HBO-diploma ook 3 jaar werkervaring op mijn CV staan. De gemiddelde universitaire student kan dit niet zeggen. Daarnaast heb ik door mijn vooropleiding (VWO dus) veel meer voorsprong op de rest, en ben ik als enige van de klas na 3 blokken al over, het werkt dus allemaal alleen maar in mijn voordeel.
Moraal van het verhaal: luister naar jezelf en niet naar anderen, jij weet veel beter hoe jij jouw toekomst voor je ziet en wat je wilt bereiken in je leven.
Het Nederlandse systeem klinkt als chinees voor mij, maar hé! Tof dat je je hart gevolgd bent! Ook ik heb iets soortgelijk gedaan. Wat ben ik blij met de weg die ik reeds afgelegd heb. Toegegeven, het mijne was niet meteen raak, maar ik zou dat jaar voor geen goud van de wereld willen missen! Het maakte me de persoon die ik tot op vandaag ben. We komen er wel 🙂 Elk op onze eigen manier.
Lieve Rosalie, je bent een toppertje! Your mother raised you well! Volg je hart, niet de beperkte kaders van anderen, jouw perspectief, jouw leven. <3
Liefs,
Yolanda