Terugdenken doet geen pijn

Geschreven door: Heleen Verkerk

Vorige week ben ik gevraagd om een interview te geven voor in het plaatselijke voetbalboekje. Steeds komt er een interview in “de loeier” (zo heet dat boekje) een interview met een sponsor. Natuurlijk ben ik ook een sponsor, mijn kinderen zitten op voetbal en ik woon hier tenslotte.

Aangezien 1 van mijn zussen ook een sponsor is, zij heeft een eigen pedicure/voetverzorgings salon, is het idee ontstaan om ons beiden tegelijk te interviewen. “de zusjes verkerk”. Leuk ik had er zin in.

Wij komen uit een echt voetbal gezin, vroeger was er altijd studio sport op de beeldbuis. En met 4 broers en een vader werd er dus ook altijd gevoetbald of over voetbal gesproken.

Vanzelfsprekend werd er in het gesprek dan ook begonnen met “ons voetbal verleden”. Dus onze vader, die in 1999 is overleden, kwam aan bod. Hij was namelijk “de beste voetballer van het Westelijke halfrond”, zei hij altijd :-). Natuurlijk heeft hij zelf gevoetbald en is jaren verzorger geweest van de voetbalteams. (die man met de zwarte jas, en stropdas, 2de van links. Dat is mijn vader) Er kwamen mooie herinneringen en verhalen naar boven.
In zo’n klein dorpje als Cothen kent iedereen elkaar en dus ook onze familie is daar bekend.

Het mooie van dit gesprek was, dat ik me terplekke realiseerde dat het heel fijn is om erover te praten.
En dat ik dit veel te weinig doe. Bang dat het pijn doet om aan een dierbare terug te denken en het erover te hebben.

….Maar het doet helemaal geen pijn. Het is fijn en heerlijk om zo de goeie (en misschien ook minder goeie) herinneringen eens op te halen.

Het heeft mij tenminste een heel goed gevoel gegeven.

Hieronder een stukje uit het interview:

“Toen ik de dames vroeg of ‘de Schriek’ ze iets zei, begonnen hun oogjes te twinkelen en kwamen de verhalen pas echt los. Dat was natuurlijk de bijnaam van vader Han, een man die ontzettend veel voor SVF heeft betekend. En ‘de Schriek’ was bekend in de hele omgeving.

Als Petra en Heleen in Wijk gingen winkelen of stappen werd dan ook niet gevraagd “ben je er een van Han Verkerk”, maar “ben je er een van ‘de Schriek’?
Misschien is het leuk om hier nog eens een keer op door te gaan. Een rubriek ‘Uit de oude doos’ of zoiets.
Dan komen we misschien ook te weten waar die bijnaam van Han vandaan komt.


Ze vertelden mooie verhalen over hun pa, die op grasmaaier Torro zat, met Tasja de hond er blaffend achteraan. Ook hielpen ze hem met het trekken van de lijnen en met het klaarzetten van de koffiekopjes. Toen Han zijn heup brak, omdat hij bij het oude veld over een paaltje struikelde hebben ze hem behoorlijk geplaagd. Gelukkig bezat Han zelf voldoende humor en kon daar hartelijk om lachen.”

Ik vond het een mooie ervaring om op deze manier weer eens terug te denken.

Een fijne dag verder, groetjes Heleen


Tags

pijn, terugdenken


Misschien vind je dit ook leuk:

Move on…

Move on…

Terugdenken doet geen pijn

Terugdenken doet geen pijn

Uiten van je emoties

Uiten van je emoties
  • Fijn Vivian dat je er over kan praten. Pijn, tranen en verdriet horen daar ook bij. Maar ik denk dat het beter is om deze emoties af en toe te laten zien en toe te laten, dan ze weg te stoppen.

    Mijn vader is 12 jaar geleden overleden. Nu pas kan ik zonder al te veel pijn terugdenken. Ik durfde er niet meer aan terug te denken of over te praten. Maar heb nu ervaren dat het ook heel fijn is om aan terug te denken.

    Drie jaar is echt nog heel kort geleden, hoor Vivian. Fijn dat je je gevoelens wilde delen.

    Heleen

  • Vivian schreef:

    Er zijn momenten dat ik over mijn ma kan praten en glimlachen om alle mooie herinneringen aan haar. Het is al haast 3jr geleden dat zij heenging maar er zijn ook momenten dat ik de altijd vitale levendige persoon die zij was weer in hulpeloze toestand in gedachten krijg. Een dappere vrouw die haar lijden verdroeg zonder een klacht, om ons, haar gezin te sparen. Dan voel ik de pijn. Dan komen de tranen. Een stil verdriet….

  • Dankje, Chantal.
    Dieren kunnen inderdaad net als familie aanvolen, Brenda. Ik weet er alles van 😉

  • Brenda schreef:

    Het is inderdaad waar, dat na een tijd het heel fijn kan voelen om het er juist over te hebben. Gelukkig heb ik weinig dierbaren verloren, alleen mijn opa. Waar ik dan ook vol trots en liefde over kan praten.
    Wel heb ik veel dierbare dieren (die voor mij ook als familie aanvoelen) verloren. Dankzij mijn vriendin ben ik niet blijven hangen bij hun heengaan, maar ben ik gaan praten over het terugkomen van de hele fijne herinneringen 😉

    • marian schreef:

      Hoi Brenda,

      Wat fijn om te lezen dat je er met trots en liefde over kan praten, dat voelt fijn hè? Ik heb op dit moment twee honden en ik heb in mijn jeugd geen dieren gehad. Ik zal er idd niet aan moeten denken als ze er niet meer zijn. Heleen heeft dit pas meegemaakt en wat een verdriet. Het raakt idd het besef dat erover praten fijn is.

      Brenda, bedankt voor je reactie.

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    Gratis Meditatie voor Loslaten Just Be You

    Download Gratis Mediatie Loslaten van Angst,
    Zorgen en Stress

    >