Een leraar psychologie loopt rond in het klaslokaal en vertelt over het omgaan met stress. De leraar heeft een glas water in zijn hand. Alle leerlingen verwachten de vraag of het glas halfvol of halfleeg is. In plaats daarvan vraagt de leraar met een glimlach op zijn gezicht: “Hoe zwaar is dit glas?”
De leerlingen geven antwoorden variërend van 25 gram tot 200 gram.
De leraar antwoordt: “Het absolute gewicht doet er niet toe. De zwaarte hangt vooral af van hoe lang ik het vasthoud. Als ik het een minuut vasthoud, is het geen enkel probleem. Na een uur krijg ik pijn in mijn arm. En als ik het glas de hele dag vasthoud, zal mijn arm gevoelloos worden en verlammingsverschijnselen vertonen. Hoe langer ik het vasthoud, hoe zwaarder het wordt.”
Omgaan met stress
De leraar vervolgde: “Stress en zorgen zijn als dat glas water. Er even aan denken is geen probleem. Als ik er langer aan denk, zal het me pijn gaan doen. Als ik er de hele dag aan denk, zal het me verlammen. Ik zal tot niets meer in staat zijn.”
Het is belangrijk om stress en zorgen los te laten. Zo vroeg als je kunt. Accepteer je situatie en richt je aandacht op wat je wel kunt doen. Vergeet niet om het glas water op tijd neer te zetten.
Wat ga jij accepteren?
Echt heel herkenbaar Marian.
8 weken geleden heeft mijn man gezegd dat hij niet meer verder wil met mij na 23 jaar samen lief en leed te hebben gedeeld. Zo uit het niets heeft hij dat laten weten. Ik kan het nog steeds niet begrijpen en ook niet loslaten. Nu ik lees dat mijn glas water veel te vol is, ga ik proberen het leeg te gieten, maar wat is dat moeilijk. Weer helemaal alleen door het leven, want ik heb geen kinderen en ouders meer. Wel veel goede vrienden, maar die kunnen dat stukje liefde wat ik bij mijn man had niet opvullen. Hoe kan ik dat compenseren om toch sterk en positief weer de draad op te pakken op mijn 59e jaar….
Hoi Caro, Hoop, geloof en liefde is alles wat je nodig hebt voor een mooi leven. Iemand anders kan je dat stukje liefde niet opvullen alleen jijzelf.
Hou genoeg van jezelf om het leven te leiden dat je jezelf gunt. En wel nu, je hoeft niet te wachten tot je voldoet aan al je (onmogelijke?) eisen. Leef nu, geniet nu!
Hoe je dat doet? Begin met onvoorwaardelijk van jezelf te houden, vertrouw op jezelf en je talenten en kracht. Het leven is niet langer iets wat je overkomt, maar creëer een leven waar jij van droomt. https://justbeyou.nl/17-tips-om-van-jezelf-te-houden/
Warme groet, Marian
Ik wil heel graag mijn recent ontdekte autisme spectrum stoornis accepteren. Ik vind het heel moeilijk dat ik dit heb en vooral dat mensen mijn problemen bagatelliseren en mij constant overschatten. Dit zorgt bij voor mij gevoelens van ongenoegen en veel stress. Graag zou ik willen leren om te accepteren dat andere mensen mij nooit zullen begrijpen en dat dat ok is. Ik weet zelf wat de waarheid is. Maar goed dit is makkelijker gezegd dan gedaan.
O,zo herkenbaar er bij wijze van ,24 uur mee bezig zijn. Al het andere wordt bijzaak.Zo fout en zo zinloos.ik zou het ergens moeten parkeren, maar in plaats daar van sleep ik het een hele dag mee.
Dank je Marian……
Jij dank, Johanna, voor je eerlijke reactie op dit blog bericht. Ik zal zeggen printen het verhaal en zichtbaar hangen en elke keer als je een glas water drinkt, even lachen en het neerzetten ;-).
Keep up the good work! Warme groet, Marian
Dank je marian,accepteer de situatie en richt je op wat je wel kunt doen.Lijkt wel of het speciaal aan mij gericht is.Ik blijf maar denken waarom gebeurt dit,hoe kan dit,allerlei senario’s rakel ik op tot vervelends toe,ook voor mijn partner en ik wordt er heel verdrietig van en doodmoe.Dank voor deze mooie spreuk.
Jij bedankt, Miranda voor je reactie! De eerste stap heb je al gemaakt. Je bent bewust wat je doet, nu de volgende stap!
You can do it.
Warme groet, Marian
Tja….ik kan me ook zo vastbijten.,….
En dan nu de bijtring loslaten ;-).
Thanx, Marijke, voor je reactie.
Warme groet, Marian
Oh, oh, wat herkenbaar! Soms maak ik het me ook zo moeilijk en hou ik veel te lang vast aan stressvolle situaties, dat ik geen energie meer heb om het los te laten en het enige wat ik dan nog wil is slapen, zodat de dag voorbij gaat en ik me niet meer zo hoef te voelen. Leren accepteren dat het er is en er mag zijn en op tijd loslaten is niet makkelijk, maar wel de moeite waard om te proberen. Ik denk dat we daarbij ook wel een slokje water kunnen gebruiken om de gedachten te zuiveren, of zo 🙂
Djw voor deze treffende vergelijking, Marian. Het komt weer als geroepen 🙂
Mooi reactie Marlene, dank je wel. Water om te zuiveren is altijd goed alleen het glas niet te lang vasthouden ;-)!
Proberen is gedoemd te mislukken, zeg ik altijd. Je doet het of je doet het niet ;-).
Warme groet, Marian