Wanneer je de liefde voor jezelf bent kwijtgeraakt,
weet je dat je in een heleboel onzin verhalen over jezelf gelooft.
Dat je totaal gefocust bent op dat wat er in jouw ogen,
(maar ook vaak in de ogen van een ander)
niet goed aan jou is.
Wanneer je je daar maar lang genoeg op richt,
zul je in de buitenwereld daar ook de bevestiging van krijgen,
want dat wat je wegzendt komt naar je terug.
De liefde zal je nooit verlaten, er wordt oneindig veel
van jou gehouden, omdat je de liefde bent.
De liefde voor jezelf verloren
Iedereen heeft de vlam van liefde in zich,
en ook al is die vlam soms niet groter dan een waakvlam,
het is in jou aanwezig.
In deze wereld van kritiek is het vrij lastig
om oprecht van jezelf te houden,
want er liggen maatstaven van perfectie,
ze worden ons dagelijks voorgeschoteld.
Wanneer je je volledig op de buitenwereld richt,
en dit als maatstaf gaat gebruiken voor jezelf,
ga je voorbij aan je eigen unieke zijn.
En daar word je ongelukkig van.
Wanneer je de liefde voor jezelf bent verloren,
kun je dat als teken zien dat je je teveel richt
op verwachtingspatronen van de buitenwereld.
Je bent hier niet gekomen om daar aan te voldoen.
Je bent hier gekomen om je eigen uniekheid te ontdekken,
je krachten, talenten en je binnenwereld ondersteunen
jou met al hun liefde.
Des te meer je je daarop richt, des te vaker zul je ontdekken,
dat er vele redenen zijn om van jezelf te houden.
Jij bent jij, en perfect met al je imperfecties.
Uit het boek: Lichtflits, iets in jou
