Voorgevoel of Voorspellende gedachten

Wakker geschud

In één ogenblik zag de wereld er ineens heel anders uit. Nietsvermoedend bracht mijn man (Mike) onze hond Luca naar de dierenkliniek om gesteriliseerd te worden. Een standaard ingreep, niets om je druk over te maken. Totdat Mike en ik diezelfde avond, een paar uur nadat Luca weer thuis was, een plas bloed op de vloer zagen liggen. Dierenarts was niet meer aanwezig dus ik werd doorverwezen naar het dierenziekenhuis die zei dat we meteen moesten komen. Ik schrok me rot. Snel daarna vertrok Mike opnieuw met de hond, die allesbehalve gezond leek.

Veel bloed verloor ze en in het ziekenhuis aangekomen werd er met spoed een chirurg gebeld. Ze moeste gestabiliseerd worden en gekeken worden waar de bloeding vandaan kwam. Door carona niet toegestaan om mee te gaan naar het ziekenhuis dus Mike vertrok en onze schoonzoon reed mee voor het geval ze lukken moesten tillen.

Door alle commotie vergat ik Luca bij het weggaan een knuffel en kus te geven. En dat terwijl ik voelde dat het niet goed ging. Ze had inmiddels al ontzettend veel bloed verloren. Ik heb zo gehuild, ik was helemaal van m’n padje af. Die ochtend was ze nog gewoon kerngezond en het volgende moment was het erop of eronder. Niet te bevatten!

Mike belde vanuit het ziekenhuis dat het kantje boord is of ze het zou gaan redden…

Een grote vent van bijna twee meter kwam thuis en was zo verdrietig en dat deed mij nog meer zeer. Mijn lieve man zo te zien. Het was afwachten... De chirurg belde om 23.00 uur dat ze gestabiliseerd was, weer geopereerd, dat ze nog niet buiten levensgevaar was maar dat hij goede hoop had. Ik ook op dat moment. Als hij in de nacht niet zou bellen zou het goed gaan.

Je voelt waarschijnlijk wel aan hoe ik heb geslapen.. waken.. nadenken.. hopen.. wegvallen en dan zie ik dat het half zes is en geef ik manlief een grote dikke kus en juich ik dat ze niet hebben gebeld. Hij kijkt me liefdevol aan en ik weet dat hij denkt. Hoge bergen.. diepe dalen, dat is Marian. Een rasechte HSP'er die dat ook laat zien.

Een paar uur later zag de wereld er dus opnieuw heel anders uit, want we mochten lieve Luca gaan ophalen. Toen ik haar weer zag, stroomden de tranen opnieuw over mijn wangen, maar dit keer van blijdschap. Wat ben ik dankbaarheid dat ze er nog is! Godzijdank waren Mike en ik die avond thuisgebleven, anders was ze doodgebloed.

Voorgevoel, voorspellende gedachte of de wet van aantrekkingskracht?

De gehele week voordat de hond gesteriliseerd zou worden, kreeg ik een (onderbuik)gevoel dat ik geen afspraken voor die dag meer wilde maken en ook al mijn afspraken voor de middag en de dag erna wilde afzeggen. Mijn hond wordt geholpen en in principe is Mike thuis maar ik wil er graag zijn. Zo ben ik ook die avond ervoor naar de film van The Secret 'Dare to Dream' met mijn zus gegaan. Hier had ik verder allemaal geen bijbedoelingen of angstgedachten bij. Het voelde gewoon goed om dat te doen en dan luister ik ernaar. Zo ook deze keer, godzijdank!

Je kunt een voorspellende gedachte of een voorgevoel hebben waardoor je wordt voorbereid op een negatief scenario. Maar het verwarrende is, dat je aan de andere kant met je gedachten ook van iets dat staat te gebeuren een angstscenario kunt hebben. Het verhaal dat je jezelf vertelt, bezorgt je rillingen. Vervolgens blijkt dat het inderdaad rampzalig uitpakt, zoals bij Luca.
Heb je het dan voorvoeld of zelf in de hand gewerkt?

In hoeverre manifesteer je je eigen doemscenario wanneer je je ergens vreselijke zorgen over maakt? En wanneer heb je terechte zorgen over iets dat staat te gebeuren waar je als het ware op geattendeerd wordt door je intuïtie? Met deze vraag ben ik gaan journalen. 

Ik begon met: wanneer heb je een situatie voorvoeld en wanneer heb je het gemanifesteerd met je angstgedachten? Want zo werkt de wet van aantrekkingskracht: je gedachten zijn een essentieel onderdeel van het manifestatieproces en om situaties en andere dingen aan te trekken. Meer informatie over journalen vind je hier.

Zo startte ik het journalen, terwijl mijn hondje rustig (en inmiddels herstellende!) aan mijn voeten lag te slapen. Tijdens het schrijven over wat ons allemaal was overkomen, stroomden niet alleen de tranen over mijn wangen, maar kwamen ook de inzichten bij me binnen.

Negatieve gedachte = negatieve toekomst? (spoiler: nee!)

Er is een belangrijk verschil in de voorspellende signalen die je binnenkrijgt en de situaties die je zélf manifesteert met je gedachten. Je hoeft níet bang te zijn dat je met een negatieve gedachte die ineens in je hoofd opduikt, je toekomst negatief beïnvloedt. Je gedachten, overtuigingen en emoties hebben inderdaad manifestatiekracht. Maar met een negatieve gedachte creëer je niet meteen ook een negatieve toekomst.

Om met een gedachte te manifesteren, is namelijk veel meer nodig dan alléén een gedachte of een gevoel. De wet van aantrekkingskracht gaat om het complete plaatje waarbij je je spirituele rituelen langere tijd regelmatig gebruikt, zoals affirmeren, visualisaties, intenties zetten, dankbaarheidsoefeningen, moodboards maken, mediteren. Als je geen concrete handelingen aan de gedachte koppelt, wordt er niks gemanifesteerd.