Zelf ben ik moeder van twee meiden van nu 18 en 15 jaar en één van mijn angsten is altijd wel anorexia geweest. Toen mijn moeder nog leefde hamerde ze erbij mij dan ook altijd op dat ik ze goed in de gaten moest houden.
Gisteren op het journaal dit onderwerp weer in de spotlights.
Anorexia op steeds jongere leeftijd
Anorexia is tegenwoordig geen puberziekte meer komt het probleem op de basisschool steeds vaker voor. De meisjes zijn hierbij flink in de meerderheid. Veel kinderen zijn tegenwoordig te zwaar en gezond eten en een gezond gewicht is een belangrijk onderwerp op de basisschool.
Meisjes voelen zich vaak niet ‘goed genoeg’ en als ze merken dat het afvallen lukt dan geeft dit een goed gevoel. Dat ze ‘goed genoeg zijn’ in iets en slaan hierbij door.
Lijnen kan een manier zijn om de onzekerheid weg te houden. Je kan er bovendien goed in zijn, en het levert aandacht op.
Herkenbaar voor ouders
De tijd van tegenwoordig is zo druk en er zijn zoveel gevaren voor ouders om op te letten. Wat zijn nu eigenlijk de symptomen die je als ouders kan herkennen?
♥ Overdreven veel gaan sporten
♥ Niet willen eten gedurende een langere tijd
♥ Elke keer zeggen geen honger te hebben
♥ Heel lang doen om het bord leeg te eten
♥ Langdurig kauwen op een hapje.
♥ Zichzelf naar beneden halen
♥ Negatief over zichzelf praten
Ben jij een voorbeeld?
Wat ik mijzelf nog wel afvraag is wat voor rol kan je daar zelf in zijn? Ben jij als moeder zijnde altijd op dieet? Zit je jezelf af te kraken omdat je te zwaar bent? Zeg je hardop dat het je nooit lukt om gewicht te verliezen? Zeg je vaak: “ik mag dit niet want ik ben dieet”, wat voor signaal geef je dan aan je kinderen?
Wat kan je doen als je kind een ernstig eetprobleem heeft?
Tips van Buro Puur. Buro Puur zet zich in voor de preventie van eetstoornissen:
♥ Met liefde bereik je meer dan met boos worden.
♥ Geef aan je kind aan dat het er niet voor gekozen heeft een eetstoornis te krijgen, maar dat het wel kan kiezen voor herstel.
♥ Geef aan dat je kind het herstel niet alleen hoeft te doen. Geef aan dat je je kind daar graag bij wilt helpen en dat je graag wilt leren hoe je je kind beter kunt leren begrijpen.
♥ Je kind is niet de eetstoornis. Zie de eetstoornis los van het kind. Soms kunnen ouders zelfs letterlijk zien wanneer ze met hun ‘echte’ kind te maken hebben en wanneer ‘de eetstoornis van hun kind’ aan het woord .
♥ Let er op dat er een klik is tussen je kind en de hulpverlener. Indien er geen klik is met de hulpverlener dan zal je kind zich niet vertrouwd voelen. Herstel is dan ver te zoeken.
♥ Geen motivatie bestaat niet; het is vaak de angst die er voor zorgt dat iemand niet in beweging durft te komen. Tijdens het herstel lijkt het nog wel eens dat iemand een terugval heeft, maar vaak is dat een moment voor reflectie; wat is er al wel niet allemaal wel goed gegaan. Zo kun je een terugval als iets beschouwen dat erbij hoort. Dan wordt een terugval ook minder ‘zwaar’, maar mag die er gewoon zijn.
♥ Zorg vooral ook goed voor jezelf. De reis op weg naar het herstel van je kind kan soms een lange barre tocht zijn. Daarbij is het belangrijk dat je vooral ook goed voor jezelf blijft zorgen.
♥ De kliniek Altrecht Eetstoornissen Rintveld in Zeist helpt kinderen met anorexia.
Nog een mooie website is Proud2Bme. Op deze site kun je alles vinden over eetproblemen, anorexia, boulimia, eetbuienstoornis, gezond eten, lifestyle en vooral over jezelf accepteren zoals je bent.
Heb jij de angst wel eens gevoeld dat je kind anorexia krijgt? Leuk als je hieronder je mening en/of reactie wilt geven. Met jouw inzicht en/of verhaal help je weer anderen mensen. Samen zijn we sterk.
Hoi Marian, waarom is anorexia altijd wel één van jouw grootste angsten geweest voor jouw kinderen? vind dit persoonlijk best wel opmerkelijk. Zou me kunnen voorstellen dat je als moeder bang bent dat je dochter met een vreemde man te maken krijgt, maar anorexia? Zoals je zelf aangeeft, hamerde jouw moeder hier altijd al ontzettend op. Ik denk dat zijn dan ook deels, misschien voornamelijk zelfs, de oorzaak is van deze angst bij jouw.
Zeg nou zelf, hoeveel meiden hebben nou daadwerkelijk last van anorexia? Natuurlijk zijn velen onzeker over hun zelf, maar daadwerkelijke anorexia komt écht niet zo heel veel voor!