“We willen ons allemaal verbonden voelen met de ander maar als je je achter een masker verschuilt is er van weinig verbinding te spreken”
Brene Brown
Laat je jezelf zien zoals je bent of zoals je graag gezien wilt worden? Een mooi boek van Brene Brown “De Kracht van Kwetsbaarheid”. Ze schrijft over de moed om niet perfect te willen zijn.
Je zelf kwetsbaar opstellen is zo lastig. Zelf vond (vind) ik het moeilijk als ik mijn emotie laat zien in het openbaar. Ik had mezelf de stelling opgelegd ‘ik mag niet huilen’. Een paar jaar gelederen, tijdens een training, kwamen de emoties bij mij naar boven. Ik moest huilen om een vreselijk mooi verhaal van een mede student. Ik sloeg mezelf voor mijn kop dat ik mezelf had laten zien. De training duurde een aantal dagen. De laatste dag kregen wij een papiertje op onze rug geplakt en de andere deelnemers mochten erop schrijven wat ze mooi aan je vonden. Wat denk je? Ik heb alleen maar terug gekregen dat ze zo mooi vonden dat ik mijn kwetsbaarheid liet zien. Pffff…. dat was een eye opener. Nog vind ik het moeilijk maar ik ben nu eenmaal een emotionele trut, maar steeds denk ik aan dat ingevulde papiertje.
Ik heb het boek nog niet uit maar ik kwam onderstaande tegen en ik wilde het graag met je delen.
De kracht van kwetsbaarheid
Vind jij het moeilijk om je kwetsbaar op te stellen? Heb je daar moeite mee?
Voor mij is de kwetsbaarheid die ik in relaties met mannen heb ervaren, mijn kracht geworden. Iedere keer door de pijn van het verlies gaan maar toch wel steeds voor mezelf en de kinderen kiezen.
Ik dacht dat ik zwak was. Onzeker, weinig zelfvertrouwen, te lief en liet gemakkelijk over me lopen.
Steeds opnieuw wilde ik vertrouwen maar ik was toch steeds ongelukkig.
Na verschillende relaties mocht me dan eindelijk de ogen opengaan. Ik werd sterk en ging voor echte liefde en ik heb ze gevonden…..!
Tijdens een zware burn-out kon ik niet anders dan me kwetsbaar opstellen… Ik heb heel wat afgejankt, mensen om hulp gevraagd in de vorm van een boodschapje doen of even stofzuigen. Gewoonweg omdat ik de energie niet had en een paniekaanval kreeg bij de gedachte de deur uit te moeten. Gelukkig ben ik daar weer overheen. Maar ik merk wel, dat andermans emoties nog steeds het nodige traanvocht bij mij aanmaken. Ik kan daardoor spontaan mee gaan huilen. En weet je? I don’t care! Het is toch prachtig als je samen kunt lachen èn huilen?? Er zijn ergere dingen in het leven waar je je druk over kunt maken. Ik heb mijn kwetsbaarheid dan ook maar voor eens en voor altijd geaccepteerd.
Wow Agnes, je mag trots zijn op jezelf! Dank je wel voor je kwetsbaarheid en dat je een reactie achter wilde laten!
Hallo Marian,
Ook ik bemerk de kwetsbaarheid in en om me heen. Dit boek van Brene Brown zou ik heel graag in mijn bezit willen hebben. Heb veel over deze vrouwelijke schrijfster gehoord. Maar heb er geen boek van. Ik heb ook nog altijd de neiging dat ik wel perfect moet zijn. Maar weet ook dat dat niet het juiste is. maar kwetsbaar opstellen doe ik wel al.