Lieve Marian,
Heel soms in een mensenleven
Word je door een mens geraakt
Komt er iemand op je pad
Die ongekend veel in je los maakt
Bagage die ik bij me draag
Stilgezwegen pijn in mij
Neem jij van m’n schouders
Stukje bij beetje raak ik vrij
Vrij van de angst om te herinneren
Door de opdracht die ik kreeg
Je leert me weer te laten spreken
Juist als ik liever zweeg
Een verloren stukje levenslust
Jij schenkt het terug aan mij
Jij schat het op zijn waarde
En keert zo het tij
Als ik bij je binnenkom
Kan mijn glimlach nooit misleiden
Het is je werk maar ook een gave
Een geschonden ziel te begeleiden
“Ik ben waardevol”, iets wat ik nooit zag
Maar door jou woorden weet ik dat ik er wezen mag
Nog vaak zullen mijn gedachte gecompliceerd zijn en verwart
Maar jou armen om mij heen dringen door tot in mijn hart
Mijn dankbaarheid is eindeloos
En dat mag wel eens gezegd
Ik koester mijn ontwikkeling
Daarin heb jij je hart gelegd
Ik kan niet stoppen je te danken
Ik ben vereerd dat jij er bent
Zonder jouw betrokkenheid
Had ik mezelf nooit écht gekend
vandaag!
Wow, dit is inderdaad wel heel erg mooi verwoord! Ik denk dat die persoon het recht vanuit zijn/ haar hart heeft geschreven. En ik kan het alleen maar eens zijn met deze woorden!
Liefs Bianka