Onlangs las ik de nieuwe briefwisseling bundel van Saskia Noort en Jan Heemskerk (‘de naakte waarheid’) waarin de verschillen tussen mannen en vrouwen haarscherp worden blootgelegd.
Verschillen tussen mannen en vrouwen
Het blijft mij boeien, die verschillen. Want emancipatie of enkele feministische golven hebben nog geen androgyne mensheid opgeleverd. Het is maar de vraag of dat wenselijk is natuurlijk, maar in deze tijd van economisch zelfstandige vrouwen en papa’s met zorgdrift, zou je toch denken dat de verschillen kleiner zouden worden.
Goedbeschouwd zijn we natuurlijk nog maar beginners op het gebied van gelijkheid. Vrouwen hebben nog geen 100 jaar stemrecht, om maar wat te noemen. Omtrent dezelfde tijd werd de eerste vrouw toegelaten op de universiteit (Aletta Jacobs). Mijn moeder moest verplicht stoppen met werken toen ze in verwachting was van mij.
Dat is evolutionair bekeken allemaal nog embryo-werk natuurlijk. Mijn generatie is de eerste die massaal is gaan studeren en een baan met het moederschap ging combineren. Pioniers in een traditioneel ingericht land. Opboksend tegen de vooroordelen, worstelend met het schuldgevoel t.o.v. de kinderen en acrobatische toeren verrichtend tussen schooltijden, sportactiviteiten, huishouden, boodschappen, zelfontplooiing en onaantastbaar zijn. Want dit is toch wat we zelf wilden?!
Emancipatie gaat over gelijke rechten voor vrouwen. Want natuurlijk is het een groot goed dat we onze talenten mogen ontplooien en in mogen zetten voor mens en maatschappij. Maar dat is iets heel anders dan ‘hetzelfde proberen te doen ‘als mannen. Vrouwen gingen letterlijk ‘hun mannetje staan’ en mannen meten vrouwen af langs de ‘mannelijke maatstaf’. Dat heeft desastreuze gevolgen gehad voor m.n. de gezondheid van vrouwen. Ze zijn meer gaan roken en drinken, meer stress en met alle gevolgen van dien. Mannen zijn onzeker geworden over hun rol nu zij niet langer het alleenrecht hebben op bescherming en onderhouden van het gezin. Kortom: verwarring alom en een hoop negatieve bij effecten.
In mijn ogen is er ergens een denkfout gemaakt. Natuurlijk zijn mannen en vrouwen gelijkwaardig, maar absoluut niet gelijk! Niet gelijk in die zin: ieder heeft zijn/haar specifieke eigenschappen en talenten. Biologisch en evolutionair gevormd. En het ‘zachtaardige’ van de vrouw is niet beter of slechter dan de meer ‘hardvochtige’ man, om het maar weer even te chargeren.
Door als vrouw jezelf te meten aan mannen doe je jezelf te kort. Je hoeft fysiek niet net zo sterk te zijn, je mag je empathisch vermogen gewoon gebruiken op de werkvloer. Ja, je bent moeder en het moederschap doe je er niet even ‘bij’, dat is een 24/7 job!
In mijn ideale samenleving vieren mannen en vrouwen de verschillen en zetten die eigenschappen vol in om alle taken te vervullen. Het is toch totaal onzinnig om allemaal alles te kunnen? Als iedereen gewoon doet waar hij/zij goed in is, van nature voor uitgerust, dan is dat toch een organisch geheel?
Waardering
En vervolgens is de clou; waardering. Geld verdienen om boodschappen te kunnen doen is net zo’n belangrijk werk als kinderen verzorgen en ze een veilige basis bieden. Vrijwilligerswerk in een bejaardencentrum is net zo’n belangrijk als een vergadering aan een multi-national-tafel. Enzovoort.
En daarmee wil ik niet alle vrouwen terug aan het aanrecht. Ik pleit alleen voor het niet verloochenen van de eigenheid en verschillen van de seksen. Om waardering te hebben voor elkaars eigenschappen, omdat ze allemaal even belangrijk zijn om een geciviliseerde samenleving goed te laten functioneren.
En stel je verwachtingen t.o.v. de andere sekse een beetje bij. We zitten nog op de ‘kleuterschool’ met z’n allen in het evolutie verhaal. Voorlopig zijn de verschillen soms handig, soms vreselijk irritant.
Een paar tips om het voorlopig een beetje gezellig te houden:
- Accepteer gewoon dat jullie allebei anders reageren op een zelfde situatie. Niet beter, niet slechter, alleen maar anders.
- Doe typische vrouwen dingen gewoon lekker met vriendinnen.
- Laat mannen met rust achter de BBQ.
- Gun mannen hun specifieke taak in de opvoeding, ze zijn veel beter in laten ‘exploreren’ en loslaten, en dat heeft een kind ook nodig.
- Als je alleen je verhaal kwijt wil, bel dan een vriendin. Heb je direct oplossingen nodig, praat dan met je man.
- Laat hem zelf, en alleen, die IKEA kast in elkaar knutselen (zonder gebruiksaanwijzing, die zit er alleen maar bij voor het geval een vrouw dit klusje zelf gaat doen, die lezen ‘m namelijk wel).
- Als je alleen behoefte hebt aan een knuffel, zeg er dat dan duidelijk bij! Voor je het weet zit je tegen een mokkende rug aan te kijken die zich door jou afgewezen voelt, omdat er geen seks van komt.
- Seks is in ieder geval een bron van verwarring en frustratie: ‘wanneer het aankomt op seks hebben vrouwen een reden nodig; mannen hebben een plek nodig’. En deze: ‘Hou van een vrouw en ze geeft je seks; geef een man seks en hij houdt van je’.
- Geef nooit commentaar op een huishoudelijke klus die door hem is gedaan, of nog erger, doe het nooit over! Als je wilt dat het gebeurt op jouw manier moet je het zelf doen. Als je wilt dat hij je helpt, laat het dan op zijn manier.
Waardering voor elkaars eigenschappen en acceptatie van de verschillen zijn de sleutels naar een prettige manier van samenleven, in het klein maar ook als samenleving in zijn algemeen.
Voel je dus nooit de ‘mindere’, omdat je een andere benadering kiest. Wees trots op je vrouwelijke eigenschappen, straal dat uit en respect en waardering zal niet uitblijven.
