Het eeuwige gevecht tegen mijn gewicht

Even (ge)wicht. Zo krijg ik vanochtend een artikel onder ogen, waar mij de broek van afzakte..

Spreekwoordelijk in ieder geval..

Van naakt slapen val je af !!

Kruip je het liefst onder de wol in een flanellen pyjama?? Dat is misschien lekker warm en comfortabel, maar naaktslapers hebben het gezondheidstechnisch een stuk beter voor elkaar.“

Volgens dit artikel krijg je een smallere taille en vermindert het je cholesterolniveau. ’s Nachts koelt je lichaam af waardoor groeihormonen toenemen en het cortisol niveau afneemt, waardoor je een beter slaappatroon ontwikkelt.

Het is volgens mij zeker wel een stuk hygiënischer en uiteindelijk is het ook makkelijker als je een goedwerkend libido hebt, dan hoef je niet eerst alles steeds weer uit te trekken 😉

Het verbazingwekkende aan dit artikel vind ik de zin : “van naakt slapen val je af.“

Waarom ben ik dan toch 15 kilo gegroeid?

Waarschijnlijk te wijten aan het medicijngebruik voor mijn schildklier, maar dan zou het naakt slapen het toch weer in evenwicht moeten brengen?

Mijn kinderen zorgen voor evenwicht tussen de echte wereld en de wereld van verbeelding. Als ik aan het schrijven ben, zit ik soms in een fantasiewereld en moet ik mezelf wel eens toespreken om wat te gaan doen.. Maar woensdag heb ik nu tot mijn dag gemaakt. Tijd om tot rust te komen, lekker relaxen door te gaan schrijven of lezen, als de meiden op school zijn en de jongste een dagje bij papa is. Nu merk ik dat ik best organiserend vermogen heb.

Het eeuwige gevecht tegen mijn gewicht

Het enige wat eigenlijk een rode draad aan ongeorganiseerd vermogen lijkt te zijn, is het eeuwige gevecht tegen mijn gewicht.

Jarenlang heeft het me beziggehouden. Na mijn 2^e zwangerschap woog ik 110 kilo. Met obsessief afvallen, raakte ik 40 kilo kwijt. Een hele prestatie en enorm blij, maar toch bleef het jojo-effect.

Door stress weer veel afgevallen en woog ik 68 kilo, waarbij ik me dan totaal niet fijn voelde.. Ik zat wel strakker in mijn vel, maar absoluut niet goed in mijn vel.

Nu dus 15 kilo gegroeid door medicatie, maar zit wel beter in mijn vel.. Door het geluk wat ik heb gevonden met mijn mannetje en mijn meiden. Dan maar een maatje extra, dan is er ook meer van mij om van te houden toch ;-)!

Tijdens een zwangerschap groeit niet alleen je buik (of in mijn geval elke keer ook de rest van je lichaam..), maar word je ook uitgedaagd om als mens te groeien.

Je wordt geconfronteerd met je eigen kindertijd, hoe je ouders de opvoeding hebben gedaan, met je angsten, twijfels en onzekerheden.

Vaak droom je dan ook nog heel intens, dit kwam ook weer terug toen mijn schildklier begon te klieren. Al die hormonen ook! Ik beschouw het als tijden van transformatie. Leerprocessen, stilstaan bij jezelf, gedachten over en weer laten gaan, maar niet laten bepalen.

Je evenwicht vinden.. Een paar kilo meer of minder.. Naakt slapen.. Durven om jezelf niet te verbergen of te verbloemen..

De naakte waarheid is: Leef gewoon je leven.

@ AHJ