In het kader van de ‘I love positiviteit-week’ mijmer ik even mee wat positiviteit in mijn leven betekent.

Noemde je vroeger iemand met een positieve instelling een optimist, tegenwoordig heet zo’n persoon: ’iemand die positief in het leven staat’, een positivo.

Een optimist wordt vaak een beetje meewarig vergeleken met iemand die ‘tegen beter weten in uitgaat van een goede uitkomst’. Terwijl iemand met een positieve instelling geassocieerd wordt met een levenskunstenaar, iemand met de ‘tools’ voor een gelukkig leven.

Wanneer is dat ‘positief’ eigenlijk ‘modern’ geworden?

Ik denk dat Emile Ratelband, de positiviteitsgoeroe van de late jaren 80, begin jaren 90, een belangrijke bijdrage heeft geleverd. Een beetje het idee van: als je het wilt, dan kun je het ook, Tsjakka!!!

Positief ingesteld zijn is voor mij iets anders dan altijd maar uitgaan van het goede, dat alles altijd maar gaat lukken. Het is voor mij wel, je openstellen voor het goede in je leven.

Niet alles in het leven gaat altijd maar van een leien dakje. Niet iedere tegenslag hoeft nietig verklaard te worden door er een positieve draai aan te geven. Sommige dingen zijn nou eenmaal erg, verdrietig, ontwrichtend, of wat dan ook. Ook dat hoort bij het leven. Daar mogen emoties bij, daar mag gedrag bij dat daar uiting aan geeft, daar mag een periode bij die de ruimte geeft aan herstel. 

Wat voor mij wel betekent dat ik er altijd van uitga dat het mij uiteindelijk ook weer iets goeds oplevert, ook al heb ik er niet om gevraagd om het op deze manier te ‘verkrijgen’.

Meestal betekent dat ‘goeds’ ook iets in de zin van inzicht, of persoonlijke groei, of versterking van mijn zelfvertrouwen, een nieuwe richting of iets dergelijks, waardoor toekomstige ‘events’ weer met meer vertrouwen tegemoet getreden kunnen worden. Want dat is een zekerheid die je in ieder geval hebt; je toekomst zit vol ‘events’ van belang: verlies, ziekte, pijn, dood het zijn allemaal onderdelen van het leven van iedereen.

Positief ingesteld zijn betekent voor mij dan ook dat ik het mezelf gun om alle moeilijke dingen in mijn leven gewoon toe te laten, maar mezelf geen slachtoffer maak van de situatie. Ik bepaal zelf in hoeverre het mijn leven beïnvloed.  Mijn levensmotto is dan ook: ’perspectief bepaalt wat je ziet’.

We leven in een dualistische wereld. Geen schaduw zonder zon. Geen leven zonder dood. Geen dag zonder nacht, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het een bestaat altijd bij de gratie van het ander.

Dus door enkel een keer een ander perspectief te kiezen, een ander uitgangspunt, een andere hoek van het zelfde uitzicht, zie je toch weer iets anders. En dat is voor mij positiviteit. De kracht om jezelf ook een blik vanuit een ander hoek te gunnen, waardoor een situatie ineens ook andere facetten kent.

En daarmee wil ik geen enkele moeilijke situatie bagatelliseren, maar mezelf de de oeroude wetten van het universum eigen maken: positief bestaat bij de gratie van negatief.

Ik wens jullie een frisse, optimistische, positieve kijk op het leven.

Hoe zie jij positiviteit? Doe je mee met 365 dagen positief?