Een man vond een heel oud boek. In het boek stond het verhaal over de ‘steen van verandering’. Een steen die ieder metaal kon veranderen in puur goud. De ‘steen van verandering’ zou een kiezelsteen zijn, die er net zo uit ziet als alle anderen. Het geheim was dat deze steen warm aanvoelt.
De man besloot op zoek te gaan naar de steen. Hij verkocht zijn bezittingen, kocht een aantal eenvoudige benodigheden, kampeerde aan de kust en begon met zoeken.
De man besefte dat hij de kiezels na het voelen niet terug kon leggen. Dan zou hij dezelfde kiezels te vaak op gaan pakken. Dus als hij een koude kiezel pakte, gooide hij deze in zee. Hij deed dit de hele dag en vond de ‘steen van verandering’ niet. Maar hij ging door. Dagen werden weken. Weken werden maanden.
Op een dag pakt hij een steentje en deze was warm. De man gooide voordat hij het zich realiseerde de ‘steen van verandering’ in zee. Hij had zo’n sterke gewoonte gecreëerd om iedere kiezel in zee te gooien, dat hij de gouden kans die voorbij kwam niet meer zag.
Blijf altijd waakzaam voor de mogelijkheid die verschijnt.
Bron: Mark Verhees, voorpositiviteit
Een mooi verhaal, nu vroeg ik me af hoe dat bij jou gegaan is. Je schrijft ook dat dingen op je pad kwamen. Maar hoe herken je dat. Hoe is dat bij jou gegaan?
Groetjes,
Tineke
Hoi Tineke,
Hoe dat bij mij gegaan is? Leren leven in het NU. Het is niet altijd makkelijk maar anders ‘wals’ je over dingen heen en leren luisteren naar je intuítie. Als iets op je pad komt moet je het ook wel herkennen en/of aktie ondernemen.
Je hebt bijvoorbeeld een boek geschreven en je hebt je boek in je tas. Je loopt door de stad en ineens zie je Yvo Niehe lopen. Wat doe je dan? Geef je je boek of loop je door? Herken je het als een kans of laat je je beheersen door wat mensen wel niet zullen denken?
Dank je wel voor je reactie.
Warme groet, Marian
Gaaf verhaal! Het zegt zo veel over onze gewoontes, ons automatisch handelen.
Ik open mijn ogen voor al het moois!
Fijne dag.
Vrolijke groet,
Mark