Een koning wandelde in zijn tuin in en trof daar verdorrende en wegkwijnende bomen, struiken en bloemen aan. De eik zei dat hij dood ging omdat hij niet zo hoog kon worden als de pijnboom.
Toen de koning zich naar de pijnboom keerde, bleek die er het er helemaal bij te laten hangen, omdat hij geen druiven kon dragen zoals de wijnstok. En de wijnstok was aan het doodgaan omdat hij niet kon bloeien als de roos.
Maar plotseling zag de koning een viooltje staan in het gras dat bloeide en straalde zoals het maar kon. Op zijn vraag kreeg hij dit: Ik ging er vanuit dat u mij geplant hebt omdat u een viooltje wilde. Als u een eik had gewild, een wijnstok of een roos dan had u die wel geplant.
Daarom dacht ik, dat ik dat ik zo goed als ik kan, maar moet zijn wat u zich had voor gesteld.
Ik kan alleen maar zijn wat ik ben en ik probeer dat zo goed als ik kan.
Bron: onbekend
.
Het is heel mooi hoe je tussen de regels door de menselijke boodschap kunt ontdekken