Trouwe bezoekers van Just Be You weten dat ik overstag ben gegaan, ik ben gaan hardlopen m.b.v. de looptraining van OperatieNlFit. Vorige keer was te lezen hoe ik uiteindelijk gecapituleerd ben. Ik hoop dat mijn ervaringen herkenbaar zijn voor jullie en mogelijk een motivatie mogen zijn om bewegen een vast onderdeel te laten zijn van je dagelijkse bezigheden.

Vandaag mijn eerste ervaringen als beginnende loper:

De eerste week was peanuts, dat stevig wandelen was bekend terrein.

Als een berg zag ik op tegen de eerste minuutjes joggen. Wat ik absoluut niet verwacht had, het lukte! Maar wat me uiteindelijk nog het meest verbaasde was het feit dat ik het heel lekker vond om met die muziek in mijn oren voortgestuwd te worden door het ritme van de beat.

Ik ben erg gesteld op de vrede en de stilte van de natuur als ik ga wandelen. Het brengt me tot rust, geeft ruimte tot reflectie en inspiratie. Een prikkelarme en toch stimulerende omgeving zeg maar.

Maar wat is het lekkurrrr!! De muziek knetterhard direct in mijn brein geïnjecteerd! Door het ritme volgen mijn voeten vanzelf, ik hoef niet meer na te denken, ik word één met de muziek. Ineens komt de tekst binnen, zonder de ruis van omgevingsgeluiden! Wauw, wat een mooie liedjes eigenlijk, en soms moet ik me echt inhouden niet keihard mee te gaan blèren! Daar moet ik mezelf echt voor behoeden, ten eerste is het energie verspilling (zo goed heb ik mijn ademhaling ook nog niet onder controle) en ten tweede, doordat ik mezelf niet hoor, klink ik vast zo vals als een kraai, dat kan ik mijn omgeving niet aan doen.

Echt geweldig, die energie die dan vrij komt.

En wat ben ik trots op mezelf als ik verhit, bezweet, met rode wangen en vooral voldaan thuis mijn schoenen uitschop. Ik verbaas mezelf iedere keer opnieuw.

Ik heb wel, eigenhandig, het schema iets aangepast. Om mijn knie te ontlasten doe ik elke trainingsaflevering 3 x i.p.v. 1 x voordat ik over ga naar de volgende, en dat bevalt prima. Dan loop ik de 5 km maar niet in 10 weken, voor mijn part doe ik er 25 weken over, de lol die ik nu al heb in de trainingen is het meer dan waard. En de energie die het me oplevert is een bonus die ik van te voren niet kon vermoeden. Het is echt waar, je accu laadt dubbel op!

Om mijn vooroordeel over hoofdpijn en bewegen te testen, ben ik zelfs enkele keren gaan lopen terwijl ik me echt niet lekker voelde. Pijnlijke nek, schouders, spanningshoofdpijn…pff, geen zin om wat dan ook te doen, maar ok, test. ‘Ik kan gewoon stoppen als het niet gaat’, hield ik mezelf voor.

En het ging gewoon……beetje doorzetten, verstand op nul….

Eenmaal thuis en klaar met douchen, voelde ik me, behalve trots en voldaan, gewoon weer goed! Ik was totaal flabbergasted!! Had iemand mij dit asjeblieft 20 jaar eerder willen vertellen?!! Om uit te sluiten dat het geen toeval was heb ik het later nog een keer getest, en warempel, ik voelde me veel beter en meer ontspannen nadien.

Ik geloof echt in het belang van een sterk, fit lichaam in relatie tot een gezonde geest. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Als je fysiek fit bent, ben je mentaal beter tegen de beslommeringen van het dagelijks leven opgewassen. Ben je flexibeler. Ben je energieker, kun je al je ideeën en opdrachten uitvoeren. In staat om veerkrachtig met tegenslagen om te gaan en evt ontberingen te doorstaan. Die doelstelling is voor mij misschien wel doorslaggevend, de energie die het uiteindelijk oplevert.

Na het lezen van het boek van Meijke van Herwijnen: ‘Meer Energie”, ben ik nog meer overtuigt geraakt van het feit dat inspanning en ontspanning met elkaar in evenwicht moeten zijn. En dat na een geestelijke inspanning gekozen dient te worden voor een lichamelijke ontspanning en na een lichamelijke inspanning een geestelijke ontspanning geschikt is. Zo hou je de balans in je energiepeil en blijf je geestelijk en lichamelijk fit.

Natuurlijk hoopte ik op nog een gunstig bijeffect: gewichtsverlies. Nou dat viel even vies tegen, en ik geef het niet graag toe, maar ik vind dat bijzonder frustrerend! De weegschaal en ik zijn in een machtsstrijd verwikkeld waarvan ik de uitkomst nog niet kan voorspellen. ‘Geduld’, hield ik mezelf voor en ‘vertrouwen’, mantra’s inmiddels. Maar ja, ik ben menselijk hè, uiteindelijk wil ik wel beloond worden voor mijn geduld en vertrouwen. Extra energie is een mooi resultaat, maar ik ben ijdel genoeg om meer te willen. Dus toen ik vanochtend, weer, hoopvol op de weegschaal ging staan en ik weer tegen hetzelfde, ongewenste, getal aankeek was ik behoorlijk pissed-off! Alsof ik in de steek werd gelaten door mijn lichaam, waar ik toch alweer een hele poos, zo mijn best voor aan het doen ben.

Vervolgens ging ik mezelf aankleden, een oude spijkerbroek uit de kast, want er stond ‘ramen lappen’ op het programma. En onbewust wilde ik mezelf ‘straffen’, door de hele dag in een oude, te strakke spijkerbroek rond te lopen, zou ik er continu aan herinnerd worden vooral niet te veel te eten, want nog volop werk aan de winkel, lekker oncomfortabel. Maar wat schetst mijn verbazing: de broek gleed moeiteloos over mijn billen, de knoop ging gemakkelijk dicht, niks knellen, niks oncomfortabel. De broek paste beter dat ooit! Huh??? Ik heb een lange neus naar de weegschaal getrokken. Kilo’s zeggen niet alles, mijn figuur verbeterd wel, mijn spiermassa neemt toe, mijn contouren worden strakker. En met kleine sprongetjes en vleugeltjes op mijn rug, vloog ik de trap af.

Ik ga lekker door met trainen! En jij?

Wil je meer weten over hardlopen? Aanrader: