Omgaan met afwijzing
Jaffet was een van de velen die de lezing volgde. Een bekende, Arabische spreker sprak op een boeiende wijze en zijn rede was rijk aan inhoud. Het duurde maar even en Jaffet was erg enthousiast over. Hij maakte ijverig notities en nam zich voor om bepaalde dingen in zijn leven te veranderen. Eindelijk had hij een concrete manier van aanpak geleerd die het gewenste succes moest opleveren.
Omgaan met afwijzing
Na de lezing wilde Jaffet met andere toehoorders over de lezing praten en hij deed een verbazingwekkende ontdekking. Sommigen maakten grappen over de lezing. Over dezelfde lezing die hij als serieus en nuttig had ervaren, maakten anderen grappen.
Anderen bekritiseerden de spreker en de inhoud. Het leek bij wijze van spreken of het hun werk was. Het leek of zij zichzelf alleen belangrijk konden vinden als zij iets konden bekritiseren.
Anderen hadden helemaal geen mening over de lezing. Zij vonden hem noch bijzonder noch slecht, het leek of zij niet eens hadden geluisterd. Maar veel mensen hadden de boodschap net zo ervaren als Jaffet. Zij waren enthousiast en brandden van verlangen om de inhoud van de lezing in hun leven te gebruiken.
Jaffet begreep daar niets van en besloot de spreker zelf te raadplegen. Het duurde even voordat hij door de menigte heen bij de Arabier geraakte om hem iets over zijn enthousiasme en ver verschillende reacties te kunnen vertellen. De spreker antwoordde: ‘Deze vier groepen mensen treft elke spreker aan. Het percentage verschilt, maar in elk groter publiek zijn er altijd mensen die grappen maken, mensen die bekritiseren, mensen die neutraal zijn en mensen die enthousiast zijn.’
De spreker ging door met spreken: ‘In het beging probeerde ik iedereen enthousiast te maken. Maar dat lukt niet, want sommigen zien de taak van hun leven in het bekritiseren en negatief zijn. Het vraagt moed om voor nieuwe dingen open te staan. En niet iedereen heeft deze moed.
Vroeger wond ik mij ontzettend op als iemand tegen mij loog,’vervolgde de spreker zijn verhaal. ‘Vandaag weet ik dat een leugenaar moet liegen. Dat is de reden waarom hij bestaat; het is zijn taak, zogezegd. Ik voel me veel beter als ik dat accepteer dan wanneer ik probeer om de leugenaars in deze wereld te bekeren. Met de vier groepen is het hetzelfde. Ik ondervond het gemakkelijker is om die vier groepen te accepteren. Ik concentreer me alleen op die groep die mijn boodschap positief opneemt. Sindsdien voel ik me veel meer op mijn gemak.’
Jaffet bedankt de spreker voor dit belang inzicht en wilde weggaan. Toen glimlachte de Arabier en zei: ‘Wij hebben een belangrijke wijsheid in Arabië die luidt als volgt: als je een huis verlaat, dan moet je het stof van je sandalen schudden.’ Jaffet peinsde lang over deze laatste zin. Het leek hem logischer om het stof van zijn sandalen te schudden voordat hij een huis binnenliep, maar de Arabier had duidelijk gezegd dat hij het stof van zijn sandalen moest schudden nadat hij het huis had verlaten.
De keerde hij naar de spreker terug. De Arabier lichtte toe: ‘Het is niet van belang dat de mensen in het huis jouw verhaal geloven, want volgens de wet van het gemiddelde zullen er altijd voldoende mensen zijn die het wel geloven. Je mag echter in geen geval hun verhaal kopen.’
Jaffet keek verbaasd. De spreker ging verder: ‘Als je de bezwaren van degenen die niet willen kopen met je meesleept, dan is het alsof je zandkorrels in je sandalen voelt. In het beging vind je die paar zandkorreltjes niet erg, maar nadat je enkele kilometers gewandeld hebt, irriteren zelfs de kleinste korreltjes je voeten en maken ze een wond. Als je doorloopt, zullen deze korreltjes blaren veroorzaken en uiteindelijk moet je stoppen met wandelen. Daarom moet je onmiddellijk alle tegenargumenten van je af schudden.
Als iemand je verhaal niet wil geloven, dan is dat verder geen ramp en is dat zijn goed recht, maar je mag nooit zijn argumenten geloven die aangeven waarom jouw verhaal hem niet beviel.’
Elke goede ondernemer, elke politicus, spreker, verkoper, kunstenaar of sporter heeft geleerd om met afwijzing om te gaan. Hij weet dat er altijd drie groepen zijn: een groep zal zijn product afkeuren: de tweede groep kan geen beslissing nemen en doet uiteindelijk niets; de derde groep koopt.
Het maakt niet uit wat je verkoopt, je zult steeds deze drie groepen vinden. Dat heeft niets met je product te maken en ook niet met jezelf. Het ligt simpelweg in de menselijke natuur. Je moet daarom een afwijzing niet op jezelf betrekken en ook niet aan je product twijfelen. Wij mogen het deze negatievelingen niet toestaan dat ze ons kwetsen en pijn doen. Zij doen dit in zekere zin om te ‘bewijzen’ dat zij gelijk hebben. Dit mag je nooit laten gebeuren. Schud de pijnlijke zandkorreltjes maar van je af.
Sommige mensen hebben het bij wijze van spreken tot hun levenstaak gemaakt om negatief te zijn. Dat mag ons niet storen, want dat is juist hun taak. Zoals een die dief die steelt en een leugenaar die liegt, is een negatieveling negatief.
Wij doen er verstandig aan te weten dat niet iedereen enthousiast kan zijn over onze producten. Het ligt niet binnen ons bereik om de mensen te veranderen dat is juist goed zo – iedereen kan zijn vrije wil hebben. Maar wij hebben de macht om te beslissen hoe vaak wij een activiteit uitvoeren en hoe goed wij die uitvoeren. Degene die het verschil uitmaakt, ben jijzelf.
Het is met name het gevoel voor het bedrijf. Je gevoel voor het vergoedingssysteem. Je gevoel voor de hulpmiddelen en de mensen met wie je samenwerkt en je gevoel voor de markt. Met namen één verschil is doorslaggevend: het gevoel voor jezelf. Niet WAT je zegt maakt het verschil, maar HOE je het zegt. Je gevoel geeft de doorslag.
Oefening:
Vandaag ga ik op de juiste wijze de omgang met mensen trainen, doordat ik me verplicht tot de volgende stappen:
• Vandaag ga ik elk succes op papier zetten. Ik vraag me niet alleen af wat mij gelukt is, maar ook waarom het mij gelukt is. Vandaag ga ik een leeg boek kopen, dat ik een succesjournaal noem.
• Elke afwijzing schud ik meteen van stof van mij af. Ik begrijp dat het voor sommige mensen in zekere zin hun levenstaak is om afkeuren te zijn. Dat accepteer ik. Ik betrek dat echter niet op mezelf.
• Ik weet dat ik de mensen niet kan veranderen. Ik concentreer me daarom op de dingen die ik kan beheersen: ik verhoog mijn kwaliteit en ga met mijn houding aan de slag.
• Vandaag praat ik alleen met mensen die het over positieve dingen en succes hebben. Zodra iemand vandaag over negatieve ervaringen wil spreken, ga ik weg. Ook zal ik vandaag alleen over positieve dingen praten. Ook al weet ik dat er voor iedereen momenten van afkeuring zijn, ik weet ook dat het dom is om aan de afkeuring meer aandacht te besteden door erover te praten.
Bron: Bodo Schaffer
Mooi verhaal!
Inspirerend!
Heb ik zeker wat aan! 😀
Gelukkig Jolinda! Laat je me je ervaringen weten?
Warme groet, Marian