Heb je ook wel eens gemerkt dat het lastig is om keuzes te maken omdat je er te moe of te verward voor bent? Het onmogelijk is om beslissingen te nemen omdat het te druk in je hoofd is? Wat doe je dan?
Soms is het leven veel ‘te’ druk, mee eens?
Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en al helemaal in een periode als het leven uitdagingen voor je in petto heeft.
Wat kan helpen is om de kracht van de stilte te ontdekken. Het is maar een paar keer dat ik echt stilte heb mogen ervaren en mij heeft dat veel opgeleverd.
Goed ademhalen, stoppen met denken en/of je zorgen maken. Even je geest stil zetten.
Het is vaak moeilijk om een plaats te zoeken waar het echt stil is.
Stilte te ontdekken
Ga op zoek naar een geschikte plek. Niet alleen rustig, maar het liefst waar het echt stil is. De stilte zal je rust geven. Ik vind bepaalde geluiden in de natuur ook rust geven, zoals de vogels, blaadjes die knisperen, de wind of het water. Let er maar eens op, het werkt geweldig.
Sluit vervolgens je ogen, stop met denken, geniet van het moment, relax en rust!
Dit geeft je energie en helderheid en helpt je sterker worden waardoor keuzes en beslissingen nemen makkelijker gaan. Merk het verschil.
Niets is sterker
Dan de stilte
Niets heeft zoveel kracht
Als het zwijgen van de nacht
Niets is sterker
Dan de stilte
Niets is sterker dan het woord
Dat niemand hoort.
Stef Bos
Wat geeft jou energie?
joo mense ben het met jullie niet eens
jo goed mense me jullie eens
beste marjan, sorry , dat het heir gebeurt, maar ik had nog graag even op jos zijn berichtje geantwoord
jos, dank je voor je tips, maar dat gebeurde hier al allemaal;
alleen, we zijn met twee om hem op te voeden en als je hierin niet overeenkomt is het niet zo simpel, ik wil hier niet verder over uitwijden;
ben blij voor jou dat je toch een uitweg ziet;
ik heb zelf een sociaal beroep en ben ervan overtuigd dat “hulp”, de” juiste en beste hulp” individueel verschillend is
en daar wordt soms lang naar gezocht;
omdat inderdaad niet iedereen hetzelfde inlevingsvermogen heeft; (de hulpverleners dan)
als ik zo hoor, vind ik het niet juist dat men van je zegt” dat kan niet”,(dat jij mensenkennis hebt en inlevingsvermogen) jij zal toch wel best zelf weten hoe “je binnenkant” eruit ziet; en autisme heeft zoveel graden,
persoonlijk zet ik niet graag mensen in vakjes, een mens is een mens met zijn kunnen en zijn,
wat ppdnos is weet ik niet, ga het eens opzoeken
ik wens je het allerbeste en blijf zoeken jos
excuses voor lange reactie zie ik nu maar weet even niet hoe ik andes op mieke kan reageren.
Hoi Mieke,
bedankt voor je uitgebreide reactie,
Het is niet helemaal hetzeflde als je zoon denk ik,
thuis veel ruzie in verleden, mijn broer bijna aan drugs verloren ook heftige ruzies tot met stok slaan toe een keer voor mij als kind was dat zeer heftig en kon nergens daar over praten. Zat in me eige wereld bove op mijn kamer achter de computer veel.
Ik wist dat het niet nodig was van binnen maar ik kon gewoon niet communiceren onderling werd dan stille jongen genoemd, begreep dat zelf ook niet maar ik kon dat gewoon niet, geen vrienden ging nooit uit, bij vrienden uit je zelf langsgaan dat kende ik niet, dat doe ik pas vanaf mijn 18e/19e, met een meisje wat drinken kende ik niet wist ik niet dat dat zo gebeurde.
Ben pas op 22 jarige leeftijd bij toeval na een interesse test van een hoge school erachter dat ik pdd nos heb veel paste in elkaar dan krijg je een klap.
Ben wel veel psychologen en al afgeweest maar zei heel erg weinig altijd.en ik ging drugs gebruiken en ik raakte los, ik kreeg vrienden woonde op mezelf met nog 2 andere slechtste tijd van me leven,
er ging een wereld open voor mij dat wel.
En dat klinkt raar maar dat ik eraan ben begonnen heb ik geen spijt van ben door drugs positief veranderd in vergelijking met vroeger kreeg wat meer zelfvertrouwen alleen veel te veel en veel te lang mee doorgegaan daar wel spijt van. wil nooit meer zo worden als vroeger dat is geen leven oordeel niet te snel over drugs hoeft niet altijd slecht te zijn. roken is dat ook, veel koffie is dat ook, patat is ook kankerverwekkend.
keer in vakantie of met je verjaardag kan geen kwaad.
Gaat erom dat jij de controle hebt en niet andersom zoals in mijn geval. als je zoon de controle nog heeft en niet zo zeer de drang dus het niet moet hebben en de verantwoordelijkheden en verplichtingen nog nakomt hoeft het niet zon heel groot probleem te zijn zeker blowen niet mits je het niet te vaak doet.
en wat heel belangrijk is maak het bespreekbaar,
laat hem erover kunnen praten met jou het kunnen toegeven, zonder oordeel, ruzies en trammelant dat heb ik gemist
daardoor vlucht je alleen maar meer in gebruiken, en blijf je weg want als je thuis komt begint het weer. je maakt de afstand nog groter.
Gevolg gevlucht op mezelf wonen met 2 huisgenoten was geen goede keuze maar k moest wel k moest daar weg.
Kijk niet naar het probleem maar naar de oorzaak,
vraag hem eens na te denken over waarom gebruik ik het laat hem daar maar weekje over nadenke of langer
niet omdat lekker is of omdat je niet kan slapen zonder een joint dat is fucking bullshit en zit alleen ma tusse je ore niet jezelf voor de gek houden, als jij half uur met je arm in de lucht houd terwijl je ligt en op en neer doet val je ook daarna zo in slaap.
of medicatie dat die niet zoveel denkt risperdal bv je hersenen moeten moe worden om te slapen en toestanden in je hoofd werken daar niet egt aan mee. door wiet word je moe of van het op en neer doen van je arm heel lang en dat ook zonder die joint.als ik overtuigd ben te slapen slaap ben ik overuigd niet te kunnen slapen slaap ik niet.
wat betreft de studies, laat het hem met examens enz. eens vak voor vak doen vraag dat op school of dat eventueel mogelijk is. alles geleidelijk 1 voor 1 gestructureerd aanbieden en examen doen.
Dankzij een leraar die dat doorhad kon ik die examens 1 voor 1 doen en zo heb ik het gehaald met flink hogere cijfers dan voorheen.
hbo, universiteit weleens laten testen of dat niet te hoog gegrepen is? speelt meer mee dan alleen kennis en inteligentie heb mijn test in arnhem laten doen en koste wel wat paar tientjes maar dan heb je wat, daar kwamen dingen uit waardoor ik dus testen heb laten doen om bij pddnos te komen.
En ik wilde wel hulp maar gaat heel proces aan vooraf miss is die nog niet zover heb zelf contact opgenomen met verslavingszorg op eige houtje niemand wist ervan en dan wil ik ook gelijk hulp jaar tot 1,5 jaar later gesprek nummer 3 of 4 intake nog steeds laat dan maar 2e keer hetzelfde, 3e keer wel snel maar zelfde gesprekjes komt er niet verder mee.
andere instantie krijg je constant een nieuwe na 5 keer hoeft dat niet meer, duurt bij mij lang voor ik iemand zover vertrouw en wat vertel over mezelf en dan krijg je een nieuwe dan schiet dat niet meer op en als ik zeg dat ik wel mensekennis en inlevingsvermoge heb heel sterk zelfs kan de emoties letterlijk voelen soms, Nee dat kan ik niet want ben autist, dat kan ik wel dat kan jij niet dat kan ik wel dat kan jij niet bekijk het dan lekker wat heb ik daar aan?
beste marjan,
ik las her en der, heb niet veel tijd;
en bij het laatste berichtje aangekomen, was het alsof mijn hart even stilstond;
een hulpkreet, van jos zo ervaar ik het; en sorry, maar daar kan ik niet naast kijken; ik heb een zoon die met hetzelfde probleem kampt,
het is moeilijk;
tegenslagen met de studies, een mengeling van faalangst, niet slagen, vrijheid niet aangekund bij het starten v d univ, enz…
en geen hulp v derden willen, denken sterk genoeg zij het alleen aan te kunnen, zich zelf uit een depressie gehaald ,tegelijk met een identiteitscrisis;maar nu rookt hij jointjes,om zich te ontspannen, anders kan hij niet slapen;
en o zo moeilijk bereikbaar hierin,
en de ontevredenheid met zichzelf, zich voortdurend vergelijken met leeftijdgenoten; niet kunnen loslaten
en
hoe goed je het als moeder ook allemaal weet, dit maakt voor hem(hen) geen verschil;
af en toe geeft hij dingen aan, zoals onlangs: ik moet naar mezelf op zoek,
dan denk ik; hij zit niet meer in de viciueze cirkel van een paar jaar geleden, en van mij krijgt hij dan ook alle kansen om dit te doen
jos, ik wens dat je je weg vind!!
voor mezelf, zijn er zoveel dingen die me rust brengen;
meer en meer: gewoon rustig doen wat ik te doen heb, zijn het (voor mij) saaie dingen, zoals sommige huishoudelijke klussen die steeds weerkeren, dan luister ik tegelijk naar mantra’s en zing ze mee
soms is het in de tuin werken, en dan gedachten als wolkjes laten drijven, of luisterend naar de geluiden van de natuur, zingende vogels op de achtergrond;
al wandelend in een bos, de natuur,
in de tuin zittend, zonder speciale aandacht voor iets, rustend en niets doende
en (spijtig genoeg) niet zovaak, langs het strand wandelend,
of luisterend naar het water van de fontein van mijn buurman zijn tuin, terwijl ik onkruid wied
zingend in het zangkoor, genietend van al die mooie stemmen,
omdat ik zo andere problemen van thuis even kan achterlaten
in ” de stilte” vind ik altijd rust,
en toch
”
soms ook temidden van drukte, omdat je zelf “stilte “bent, dan kan men je niet storen,
mijn lijst kan nog langer gemaakt worden, ik schreef op waar ik dit moment aan dacht
warme groet
energie krijgen van rust en stilte?
als k te druk ben in mijn hoofd rook ik een jointje en ben ik weer wat rustiger. energie krijg ik niet van stilzitten heb ik geen geduld voor. en als je energie bedoelt om verder te stappen in het leven dat heb ik niet echt meer en dan moet de hele wereld veranderen en de mensen die er leven vooral hier in nederland inclusief de hulpverlening daar heb je niks aan in dit land pas als je voor de trein springt en het overleeft krijg je gelijk hulp hier. pas na een lijn krijg ik weer zin om dingen te doen en als ik daar hulp voor zoek ben ik een jaar verder en nog met de intake bezig of domme gesprekjes over dingen die iedereen al weet en als je vraagt om opname krijg je dat niet ja als je voor de trein springt en het overleeft dat zeggen ze zelf zelfs! vraag me af hoe ik weer de kracht en de zin in het leven kan terugkrijgen die ik vroeger had en stoppen met de drugs is maar de helft maar je moet het wel ergens voor doen en ergens de kracht uit putten de energie vandaan halen.
Het monotoom bezig zijn met bijvoorbeeld het schoonmaken van spruitjes, of tuinbonen/erwtjes. Ik doe altijd grote hoeveelheden en vries die dan in. Ik word daar helemaal rustig van
Schilderen in de natuur, het luisteren naar vogels, de stilte in je eigen huis
Even heerlijk hardlopen in de natuur, de wind langs je heen en gedachten op nul en je lichaam laten werken. Dat geeft mij echt energie of een uurtje paardrijden in de natuur….
Even ‘n ritje op de motor, open helmpje genietend van de kadans en de zware dreunen, stuivend van bocht naar bocht. En evenzeer van een wandeling met de ander, een uurtje body balance of body combat…………………….
Beste Marian,
Mijn manier om stilte te creëren om me heen is niet zo heel bijzonder, maar wel heel belangrijk. Sinds ik volledig moest stoppen met werken heb ik enige tijd geen agenda meer gehanteerd. het was heel opvallend dat ik daardoor de structuur kwijtraakte die ik als mens nodig had om rust momenten op te eisen.
Nadat ik ben begonnen met eerst om me heen duidelijkheid te scheppen, vriend-kinderen- familie en vrienden-vrijwilligerswerk hou ik me vast aan mijn agenda. Iedereen kan nog steeds een beroep op me doen maar ik hanteer daarbij mijn agenda. Bijvoorbeeld dagje kleinkind- dagje dochter- dagje mijn moeder- dagje mijn vriend- dag mantelzorg- dag vrienden- dag ikzelf- Natuurlijk kwam dit vreemd over in mijn omgeving maar het helpt mij, niet overspoelt te worden en het managen van mijn dagelijkse leven geeft me veel rust. In het dagelijkse leven zijn vrouwen geneigd altijd klaar te staan voor het hele gezin en daarbuiten ongemerkt doe je daardoor teveel en raak je langzaam opgebrandt. Het huishouden vergt ook tijd van je, misschien heb je huisdieren ook die vragen aandacht en zorg. Ik heb nu elke avond voor mezelf en ga dan vaak schrijven, of een heerlijke warme douche dan mijn series kijken met wat lekkers. Wierrookje aan en een rood wijntje. En als ik echt volledig in afzondering wil zijn ga ik naar Flevo-Natuur waar mijn vriend woont. Ik gooi dan letterlijk alle balast van me af en geef me over. Dit is een naturistenpark waar veel kennissen van me zijn en de ontspanning niet moeilijk te vinden is. Bossen om te wandelen, warm zwembad met sauna, en rustig zonder het dagelijkse lawaai van buren.
Mijn hoofd kan ik dan leeg maken, als ik toch nog teveel van mezelf heb gevraagd, dan blijf ik wat langer daar en mediteer daarbij langzaam vul ik mijn accu weer op door alleen maar stil te zijn en mijn hoofd leeg te maken, mijn agenda laat ik dan thuis!
gr Ilse
Mijn man geeft mij energie… elke dag weer.
Stilte,
Stilte is een must om te beseffen dat je bent.De natuur zorgt daarvoor maar ook een passie zorgt voor rust.Mijn passie is schilderen. Schilderen zorgt voor een bepaalde flow waardoor het denken niet is, alleen voelen en doen waar ik goed in ben. Het zorgt ervoor dat mijn kop leeg is en ik in ballans ben.
Beste Marian,
In de natuur vind ik rust. Omringd door het groen van de natuur en bij voorkeur stromend water waarin ik kan zwemmen. Ik kan me ook best ontspannen zonder het water in te gaan. Alleen het zien van het stromende water van een kreek geeft mij reeds rust. Helaas, ik ben al maanden niet in de gelegenheid geweest me in de natuur te begeven. Te druk, veel te druk. Ik heb op school zoveel taken bijgekregen, trainingen moeten volgen dat ik het niet meer zie zitten. Lesgeven, maatschappelijk werk, trainingen verzorgen, binnen de school en ook op andere scholen, voorzitter van 3 commissies op school, klassevoogd, MLZ van saga compleet met administratie, consult. Ik ben compleet bekaf en heel onrustig van binnen, verlies nu snel mijn geduld en barst bij het minste en geringste in tranen uit. Ontslag is geen optie. Toen ik je topic las voelde ik de behoefte er alles uit te gooien, het leek wel voor mij bestemd. Ik ben gewoon heel erg moe.
Na een hectische dag vind ik het heerlijk om op Pinterest foto’s op te zoeken die mij op de één of andere manier aantrekken. Door ze op mijn eigen Pinterest-boards te plaatsen, heb ik een overzicht van mijn smaak en interesses. Dan geniet ik in alle rust!
Ik vind het altijd een hele uitdaging om m’n hoofd leeg te maken, om me te focussen op helemaal niks. Maar ik kan m’n gedachte heel goed laten gaan op een zwoele zomeravond luisterend naar de krekels en kijkend naar een mooie volle maan. Op m’n rug in het gras liggend naar de voorbij drijvende wolken kijken. Of starend naar de knetterende vlammetjes in de vuurkorf of houtkachel.
En omdat ik dan zo heel bewust de tijd neemt om even mijn gedachte te laten gaan kan ik veel van deze momenten duidelijk weer voor de geest halen wat dan weer mooie herinneringen oproept 🙂
mijn ultieme manier om te ontsnappen aan alle gedoe, problemen, zorgen en alle storm die om je heen kan gieren, is mijn paard. De geur, het gezelschap, het lichamelijke contact, de zachte vacht. Het lekkerst is het rijden zonder zadel, dan voel je alle bewegingen, alle spieren en de kracht die het dier heeft, en dan te bedenken dat het je vriend wil zijn…
Lieve Marian,
Ja fijn je weer te “horen”!
Ik ben je dankbaar voor alles wat je te delen hebt met iedereen. De laatste maanden is er inderdaad veel rust geweest in je berichten verkeer, maar absoluut geen verwijt! Ik begrijp ook dat een mens van tijd tot tijd tot zich zelf moet komen en na moet denken over het leven.
Ik ben zelf therapeute en yogalerares. Heb ook zoveel uit het hart gegeven aan mijn mensen die aan de deur klopten…en nog….maar na een vakantie naar Suriname (heb mijn zieke moeder bezocht) ben ik meer en meer aan het denken gezet over het leven. Ik draaide veel therapien overdag en 10 yoga groepen in de week in mijn normale dagelijkse leven en alles wat ik deed was /is uit het hart!!
Na de time out besefte ik dat ik zoveel gaf van mijn tijd dat ik diepgang miste. Ik heb toen besloten te stoppen met yogaklassen (met therapie doe ik ook chakra-yoga dus yoga blijf ik beoefenen (Yoga verbind je echt met je innerlijke)). Veel verdriet van mijn yoga volgers want ze kwamen voor de energie/ spirituele connectie naast de yoga oefeningen die we deden. Ik deed yoga met een zeer persoonlijke “touch” met kleine groepen5/6 man. Heb ze geleerd zich zelf te zijn/voelen en in jezelf te landen!
Nu voelde ik mij de eerste weekend heel schuldig dat ik ze die groei ontnomen had, maar tegelijk voelde ik dat ik tijd nodig had in de diepte te groeien. Met het druk programma kon ik niet meer groeien, ondanks het feit dat alles wat ik deed heel ziel voedend was! Nu weet ik zeker dat ik eea moest wijzigen in mijn leven dus heb ik geen spijt van mijn besluit. Integendeel er gaan andere deuren open, dieper in mij op gebied van chakra/ energy, innerlijke natuur/stervensbegeleiding noem maar op…het was tijd, ik stond op een kruispunt en het was nu tijd om een richting te kiezen. En dat heb ik ook gedaan en nu zie ik dat er zoveel zaken nu op mijn weg komen die nu zo vanzelfsprekend lijken of een logisch weg lijken…
Nou Marian,
hopelijk heb ik je niet verveeld met mijn verhaal, voelde dat ik dit moest delen met je. Voelde dat dit voor jou ook iets kan betekenen…
Liefs,
Indra
als mijn hoofd vol zit met gedachten, en ik merk dat het zo druk daar boven is
ga ik even als het kan liggen, dan gaat meteen onze rusthormoon in werking heb ik me laten vertellen
De beentjes iets omhoog en dan stil even proberen te slapen, lukt dat niet dan rustig ademhalen van uit de buik maar vooral niet meer denken en heb je een prbleem dan vraag ik aan mijn verstand los je dit zo goed als je kan op
ik ga rusten en meestal na een twintig minuten borrelt er wel een oplossing naar boven of iets waar ik net niet aangedacht had ..o het gas brand nog ..
Hoi Janette,
Dank je wel voor je mooie reactie. Ik kan me hier ook helemaal in vinden! Dank je wel voor de mooie aanvulling.
Warme groet, Marian
Ik hou van je, en van de manier waarop je denkt
Wauw Marian, was deze namiddag nog met buurvrouw aan ‘t wandelen en hierbij letten we soms bewust naar de natuurgeluiden, we zagen weer een mooi gekleurde vogel die zijn lied luid en ongestoord door onze nabijheid verder zong.. Ik zei nog dat ik gisteren aan het surfen was om te kijken waar er een betaalbaar klooster, abdij,.. was om als het me echt teveel wordt es volledig terug te trekken, te ver-inner-lijken,..
Vroeger kon ik terecht in een afgelegen chaletje in de stilte om te schrijven, te “luisteren” wat mijn innerlijke me vertelde, ..en de natuur..
Ik maakte er een totem maar heel bewust en toen kon ik een aanwezigheid voelen die “alles” omvatte, had iets dergelijks ook es mogen ervaren tijdens een droom?? In die droom was het duister en er was niets, toch kwam er een aanwezigheid die “alles” omvatte die gewoon niet te beschrijven valt…Pure Liefde is nog een understatement!
Het sterkte mijn geloof nog meer dat we ons veel te veel zorgen maken om onbenulligheden en …dat er meer is dan we kunnen waar-nemen met onze zintuigen..
Wat me energie geeft??
Oa de natuur, maar vooral onnozel doen, lachen, ..
Van Aikido en van de liefde van mijn gezin, meditatie, shiatsu en van vrienden zien.
Gr max
Wat mij nog meer rust geeft is lezen in de boeken van Louise Hay, Dr. Phil, Bob Greene etc. Over persoonlijke groei en zelfontwikkeling.
Hoi Mariza,
Leuken boekentips (zie ook wwww.justbeyou.nl/boekentips) zijn altijd welkom!
Brieven schrijven geeft mij rust. De woordjes rollen vanuit mijn hoofd, via mijn pen op het papier, heerlijk! En lekker brieven lezen die binnen komen. Leuke site heb je! Kom gerust eens langs op de mijne 🙂
Hoi Mariza,
Dank je wel voor het compliment. Ik heb even op je site gekeken en wat creatief. Mijn grafisch ontwerpster Heleen Verkerk heeft digitale scrap gedaan. Zo gaaf om allemaal te zien. Ik ben wat dat betreft niet helemaal crea bea. 😉
Warme groet, Marian
wandelen met de hond, zen-meditatie( de ultieme stilte in een groep), de stilte in jezelf na een chakra-meditatie door mijn Tae-kwon-do leraaar.
groeten Erik Stavenuiter
Hoi Erik,
Idd wandelen met de honden (ik heb er twee) hoort zeker ook in het rijtje thuis. Zen-meditatie en chakra meditatie is graag iets wat ik nog wil ondervinden. Thanx voor je reactie!
Je hebt helemaal gelijk…….stilte geeft inzicht in jezelf. wel is het heel moeilijk om dan echt tot jezelf te komen als je zo onrustig in je hoofd en lichaam bent. maar na mate je dit vaker doet dan is het zo waardevol als je jezelf in die stilte ontdekt! Voor de gelovigen onder ons is dit ook een fantastische aansluiting om Gods kracht hierin te ervaren!
Maar echt de stilte kan ik jammergenoeg ook niet altijd ervaren; hoe graag ik ook wil…..hoe hard ik mn best ook hierin doe…………maar hoe harder ik mijn best doe hoe moeilijker het gaat………..op het moment dat er een last van je afvalt dan pas kan je de stilte echt ontmoeten. IK WENS IEDEREEN HEEL VEEL STERKTE EN KRACHT OM DE STILTE TE ERVAREN!!!………..IN STILTE DOOR STILTE ERVAAR JE DE STILTE;ERVAAR JE JE EIGEN IK EN VANDAARUIT KAN JE KEUSES MAKEN!!! een worsteling met je eigen ik maakt dat het onrustig is in een stiltemoment m.i
Hoi Jet,
Het is idd niet altijd even makkelijk maar ik zeg altijd waar je je op richt dat groeit. Niet trachten je best te doen maar leven in het hier en nu en kijken wat je ervaart. Alleen al tijd maken voor jezelf om de rust trachten te vinden is een pluspunt!.
Dankt je wel voor je mooie reactie.
Rust geeft:
mooie fietstocht langs koolzaad en fluitekruid;
de verschillende tonen van een merel(steeds anders);
niets om je heen, als je in de tuin zit: geen kettingzaag; knetterende motor, totaal geen prikkels;
boswandeling met de hond geeft rust