Teveel nadenken is iets wat heel vaak voorkomt! Ik weet daar alles van. Als iemand heel veel dacht (en nog wel eens) dan ben ik het wel. De beste tip die ik ooit kreeg is: als je dingen wilt doen, stop dan met alsmaar daarover te denken, maar ga ze gewoon doen!
Als je van plan bent om iets te gaan ondernemen, is het goed om je te oriënteren en informatie te verzamelen. Er is op internet zo veel nuttigs te vinden. Het gevaar bestaat dat mensen hierin blijven steken, alsmaar naar informatie blijven zoeken en nooit echt tot actie komen.
Je kunt immers niet leren pianospelen door er alleen een boek over te lezen…
Een paar redenen waarom je beter niet alsmaar naar informatie moet blijven zoeken:
Denken kan in de plaats komen van doen.
Als je teveel nadenkt ga je malen en is het moeilijker om bepaalde zaken te relativeren. Dus maak je niet druk, maar ga het doen. Als je jezelf leuke dingen gunt en afleiding zoekt, zul je merken dat je meer energie krijgt en dat je wat ‘lucht’ krijgt. Je zal minder doemdenken.
Je kan het ingewikkelder maken.
Bij veel nadenken kan je dingen moeilijker en/of gecompliceerder maken. Wel eens gehoord van de uitspraak: “van een mug een olifant maken?”.
Als er een probleem is dan is er ook een oplossing voor. Anders is het geen probleem maar een feit. Je kunt tot op zekere hoogte bepalen hoe moeilijk iets zal worden. Veel van de strijd zit in je hoofd. Probeer los te laten hoe verschrikkelijk moeilijk iets is en kijk wat er gebeurt. Je maakt het vaak zelf ingewikkelder dan nodig is. Ik dacht vaak: “oh wat heb ik het druk en ik krijg dat nooit allemaal gedaan”. Nu denk ik: “ik ga gewoon beginnen en ik zie wel hoever ik kom”. Negen van tien keer heb ik alles gedaan wat ik wilde doen zonder het mezelf extra moeilijk te maken.
Hoe te stoppen met nadenken?
Ik heb ook echt moeten leren om te stoppen met teveel nadenken. Af en toe is
het nog steeds een valkuil. Wees bewust. Ik heb het al een paar keer geschreven maar als je je ergens bewust van wordt, dan kun je er mee aan de slag.
Je kan met “geeltjes” beginnen. Schrijf op: “Niet teveel nadenken”.
Doe iets wat helpt met stoppen met denken. Iets wat je ondersteunt. Bijvoorbeeld een stuk wandelen, een goed boek lezen, mediteren etc.
Neem een beslissing
Zit je vol met twijfels wat je moet doen en gaan je gedachten alle kanten op zonder dat het je lukt om een beslissing te nemen? Stel jezelf dan een tijdslimiet. Ga bijvoorbeeld 30 minuten de voor- en tegens afwegen en maak dan meteen een beslissing als de tijd om is.
Leef in het NU.
Focus je op het NU in plaats van het verleden of in de toekomst. Je druk maken over dingen die eventueel kunnen gebeuren kost zo veel energie. Het is net als autorijden met de handrem aangetrokken. Je kan dan niet genieten van de dingen die er NU zijn. Als je in gedachten constant een paar stappen verder bent dan ervaar je het NU nooit volledig.
Een aanrader is het boek: Beter Nu. Breng mindfulness in je leven van Rob Brandsma.
Ik ben steeds maar bang mense om me heen te verliezen k heb op vroege leeftijd afstand van mijn familie gedaan door omstandigheden. Dat betekent dus dat mijn hele bassis is weg gevallen dit was zonder een waarom of dit deed je fout. Ik weet tot de dag van vandaag nog steeds niet hoe ik de situatie anders had kunnen aanpakken dat ik op 12jarige leeftijd niet me familie verloor. Wat ik aan mezelf kan verandere om deze situatie niet nogmaals mee te maken. Maar nu denk ik dus telkens als hun al gaan terwijl k zo jong was waarom zouden me vrienden dan willen blijven bij iemand die zo moeilijk is.
Heb er echt een zware rugzak aan overgehouden en weet niet hoe ik deze moet legen het lijkt wel of die steeds zwaarder word terwijl dit alles al meer dan 10jaar geleden is. Er zijn weken dan is er niks aan de hand en dan ineens heb ik het weer bij elke woord wat ik krijg of wat ze zeggen denk k ben ik wel goed genoeg doe ik wel genoeg. En steeds maar de angst wat kan ik anders doen en zullen deze mense wel bij me blijven.
Wat kan ik hieraan doen???
Ik ben steeds maar bang mense om me heen te verliezen k heb op vroege leeftijd afstand van mijn familie gedaan door omstandigheden. Dat betekent dus dat mijn hele bassis is weg gevallen dit was zonder een waarom of dit deed je fout. Dus nu denk ik telkens als hun al gaan terwijl k zo jong was waarom zouden me vrienden dan willen blijven bij iemand die zo moeilijk is. Heb er echt een zware rugzak aan overgehouden en weet niet hoe ik deze moet legen het lijkt wel of die steeds zwaarder word terwijl dit alles al meer dan 10jaar geleden is. Er zijn weken dan is er niks aan de hand en dan ineens heb ik het weer bij elke woord wat ik krijg of wat ze zeggen denk k ben ik wel goed genoeg doe ik wel genoeg. En steeds maar de angst wat kan ik anders doen en zullen deze mense wel bij me blijven.
Wat kan ik hieraan doen???
Weet je iedereen kiest zijn eigen pad, iedereen maakt zijn eigen fouten, iedereen maakt zijn eigen keuzes en iedereen krijgt zijn eigen lessen.
Wees mild voor jezelf en voor anderen, iedereen doet zijn best.
Je hebt keuzes gemaakt die toen goed waren. Blijf niet achteruit kijken want dan zie je niet wat er voor je gebeurd ;-). <3
Veel nadenken is een breed onderwerp is hoeft niet perse over problemen te gaan.
Ik zit ook soms veel na te denken over werk gerelateerde zaken.
het beste is misschien om een artikel te schrijven over wat je denkt, of te reageren op een bestaand artikel dat gaat over het onderwerp waarover je denkt.
Dan kunnen je gedachten worden omgezet in text, deze text na mogelijke aanpassing in informatie, deze informatie kan tot kennis leiden.
Een nadeel is wel echter dat een stuk tijd dat is besteed aan het lezen van informatie, niet meer opnieuw kan worden besteed, en je vaak moeilijk van te voren kan inschatten of, en zo ja wat het oplevert.
Hoe herkenbaar, dit artikel. Deze klacht.
Ik heb add (niet de beweeglijkheid van het bewegen, maar de overvloedigheid van de vèle, vèle gedachten). Het produceren van gedachten lijkt wel een chemisch iets.
Ritalin heeft me daarbij n i e t geholpen.
Ik merkte in de afgelopen jaren wèl dat ik gedachten kon s t u r e n.
Zoals afgelopen week: normaliter zit je in de stilte van het autorijden te denken en te piekeren, te peinzen, dat je zélfs de TomTom niet hoort roepen “dat je een afslag dient te nemen!” Even zo goed moest ik me gisteren concentreren op het slechte wegdek van de grachten van Leiden en gedurende de hèle tijd geen tijd, gelegenheid of last gehad van bijkomende gedachten! Dus het kàn wel!
Ik heb voor mezelf al jarenlang een A-4 agenda met kwartiers-indeling zodat ik mijn planning voor die dag kan zien en dingen rustig kan afwerken.
Daarbij ben ik een rationeel ingesteld persoon en heb zelden last dat ik dingen uitstel omdat ik ‘er geen zin in heb’. Die ‘luxe’ ken ik maar heel zelden.
En daar komt dan al gauw bij kijken, dat het eigenlijk alleen-maar een kwestie van prioriteiten stellen is:
want als je nou op vrijdag nog niet aan iets bent toegekomen wat je op maandag al gepland hebt, wàtvoor een waarde heeft dat geplande dan eigenlijk?
En daardoor is mijn leven een stuk rustiger geworden, tot soms net geen depressiviteit, want je kunt al gauw concluderen dat heel veel dingen helemal geen nuttigheidswaarde hebben en dús helemaal niet gedaan hoeven te worden.
Geen televisie kijken vind ik dus heel nuttig!
Hoi marian ,
ik wil even wat reageren op het artikel ,daar in schrijf je dat je op een geeltje de zin niet te veel nadenken kan schrijven . nu heb ik geleerd dat je juist dingen tegen je zelf kan zeggen wat je wilt en niet wat je niet wilt omdat niet niet in de hersenen wordt opgeslagen dus dan staat er teveel nadenken .
je kan beter zeggen ik wil minder nadenken of ik wil leuke gedachtens hebben .
ik hoop dat je begrijpt wat ik hier mee bedoel
gr paola